s.

cf. Յառաջաբան;
the being the first to speak;
prediction.

cf. ՅԱՌԱՋԱԲԱՆ.

Յիրս յառաջաբանութեանս ծախել զժամանակս։ Այսոքիկ բաւականացեալ յառաջաբանութիւն. (Յհ. կթ.։)

Յետ միոյ միոյ յառաջաբանութեանցն. (Նախ. պօղ.։)

Յառաջաբանութիւն արար առ այժմու ճարտարաբանութիւնս. (Իսիւք.։)

Առաջաբանութեան վճարումն. (Բուզ. ՟Զ. 1։)

Եւ Կանխելն ի խօսել. յառաջաբան լինելն.

Արդարն դատախազէ զինքենէ յառաջաբանութեամբ. (Մաշկ.։)

Եւ Յառաջաձայնութիւն. նախասացութիւն.

Սրբոց աւետարանչացն (կամ աւետարանացն) յառաջաբանութեամբ ի ձեռն իրացն եղելոց. (Կիւրղ. եէմի առ կոստանդ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յառաջաբանութիւն յառաջաբանութիւնք
accusatif յառաջաբանութիւն յառաջաբանութիւնս
génitif յառաջաբանութեան յառաջաբանութեանց
locatif յառաջաբանութեան յառաջաբանութիւնս
datif յառաջաբանութեան յառաջաբանութեանց
ablatif յառաջաբանութենէ յառաջաբանութեանց
instrumental յառաջաբանութեամբ յառաջաբանութեամբք