Նորոգագործ

adj.

καινουργίος, καινεργήμενος nuper, vel recens factus, novus. Նորագործ. նորանշան. նորաձեւ.

Սատակեալ նորոգագործ տանջանօք (երկնատեղաց հրոյ)։ Ձեռնարկել ի նորոգագործ իրս. (Փիլ. իմաստն.։)

Մատուցանէր ինձ հանդիպումն նորոգագործ երեւութի. (Պիտ.։)