adv.

cf. Նոր.

adv.

νεοσφάτως, νεωστί recenter, recens, novo modo. որ եւ ՆՈՐՈԳ. Վերստին նորոգմամբ. եւ Այն ինչ. նոր. նորապէս. նոր օրինակաւ. դեռ նոր, նորանց, նոր կերպով.

Պահեա՛ դու յաւիտեան զայս նորոգապէս սրբութեամբ զտաճար քո. ((յն. զնորոգ սրբեալ). ՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Դ. 36։)

Արարածք նորա եմք ստեղծեալ նորոգապէս ի ձեռն տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի. (Եփր. եփես.։)

Գրեաց վասն յօժարութեան համբերութեան, որ մկրտէինն նորոգապէս. (Եւս. պտմ. ՟Զ. 13։)

Որ նորոգապէս ի հաւատալդ մատուցեալ ես. (Կոչ. ՟Բ։)

Նորոգապէս յարդարել զպատերազմ, կամ պայծառանալ, կամ ընդունել զպատիժ. (Ասող.։ Յհ. կթ.։ Խոսրովիկ.։)

Նորոգապէս բղխէք զնոսա ի սրտէ եւ ի մտաց ձերոց. (Շ. ընդհ.։)

Սէրն բորբոքեցաւ ի սիրտ նոցա նորոգապէս. (Լմբ. համբ.։)

Խորհուրդ Մարիամայ, զի նորոգապէս յղացաւ Քրիստոս յարգանդի նորա. այսինքն նորահրաշ օրինակաւ. (Եփր. թագ.։)

ՆՈՐՈԳԱՊԷՍ. ἁκριβῶς, ἁκριβέστερον, μετὰ ἁκριβείας accurate, diligenter. Ստուգագոյնս. հաւաստեաւ. անվրէպ. մեծաւ խնամով.

Երկրորդ ձայնիւն, նորոգապէս՝ զոր լուան, հաստատեսցէ։ Եկաց հաստատուն՝ քննելով նորոգապէս։ Արժա՛ն է զայսոսիկ նորոգապէս դիտել։ Ի մի՛տ առցուք այսուհետեւ նորոգապէս զասացեալսն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 16. 19։ ՟Բ. 20. 42։)