adj.

ՉՄԱՐԹՈՒ ՉՄԱՐԹՈՒՆ. Անմարթ ի լինել պիտանի. անպիտան. անճարակ, անխելք. եւ Անմարդի. անքաղաքավար. անագորոյն.

Ոչ տայր զստացուածսն կերակուր ցեցոյ, որպէս առնեն չմարթու մատակարարք. (Վանակ. յոբ.։)

Կուսանքն անմիտք եւ չմարթուք։ Քանիօ՞ն չար են անմիտք եւ չմարթուք. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

Առ նոքօք ճարտարեաց զտխմարս, զչգիտունս, եւ զչմարթունս. (Սեբեր. ՟Դ։)

cf. Չմարդու, եւ ի բառն Մարթուն։

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Չմարթութիւն, ութեան

Չմարթուն

Voir tout