adj.

covered with boards, planks, boarded, planked, floored;
wainscoted;

s.

wooden floor;
scaffolding;
wainscot;
— նաւու, deck;
— առնել, գործել, to wainscot, to plank, to board, to floor.

adj.

σανιδωτός tabulatus, asseribus tectus ἑξυλώμενος ligno tectus, contignatus. Տախտակօք մածեալ, պատեալ, զօդեալ. Խոր տախտակամածս արասցես զնա (զսեղանն)։ Բովանդակ տախտակամած գործեաց զնա։ Շինեցեր քեզ տուն ... տախտակամածս ի մայրից։ Տունն եւ որ զնովաւ յարկքն ... տախտակամած. (Ել. ՟Ի՟Է. 8։ ՟Լ՟Ը. 7։ Երեմ. ՟Ի՟Բ. 14։ Եզեկ. ՟Ի՟Ա. 18։)

Զիլ ոչ եթէ տախտակամած տապանն պահէր զնոսա, այլ՝ աջն աստուծոյ հզօրի։ Ի տախտակամած յորմսն յեցեալ։ Զճակատն պղնձեան եւ տախտակամածի յօրինուածովն ամրացուցանէր. (Ոսկ. ղկ.։ Լմբ. պտրգ.։ Ուռպ.։)

Շինէր մատուռն մի հողեղէն (զյարկս՝) ամփոփէր զնշխարս նոցա. (Կաղանկտ.։)

s.

ՏԱԽՏԱԿԱՄԱԾ. գ. Առաստաղակալք. յարկ.

Դրուագեաց զտունն տախտակամածօք։ Ընդ վերնակողմն տախտակամած նաւի բեւեռէին. (՟Գ. Թագ. ՟Զ. 9։ ՟Գ. Մակ. ՟Դ. 8։)