adj.

humble, lowly, unworthy, inferior, least, vile, abject, despicable.

adj.

ἑλάχιστος, ἑλαχιστότερος, βραχύς, βραχύτατος , μικρός minimus, pusillus, parvulus, exiguus ἕσχατος, ἑκτός ultimus, extremus ἤττος inferior εὑτελής vilis, humilis, levis. (լծ. հյ. տառապեալ. ար. թիւրապ, հող) Փոքր եւ ստորին. յետնագոյն. փոքրիկ. կրտսեր. նուաստ. նուազ. փանաքի. յետին. անարգ. դոյզն. թեթեւ. պզտիկ, է՛ն ետքինը, վարինը.

Ես իսկ եմ՝ տրուպն առաքելոց։ Որ տրուպս եմ ամենայն սրբոց. (՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Է. 9։ Եփես. ՟Գ. 8։)

Նուաստիցն՝ հետեւել լաւագունիցն, եւ (սոցա) յարձակեցուցանել զտրուպսն յառաջկոյս. (Դիոն. եկեղ.։)

Տրուպ կոչել, եւ ունել զվերջին տեղի. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 9։)

Փոքունք մեք, եւ ի տրպաց եկեալք։ Այլք (ի կենդանեաց) տրուպք, կամ զազրատեսակք. (Առ որս. ՟Ը. եւ ՟Է։)

Մեք երկրայինք եւ տրուպք։ Առ մեզ տրուպքս՝ այս պահի սովորութիւն. (Շ. բարձր.։ Լմբ. սղ.։)

Եղբարց միանձանց յղունիկանոսէ ողորմելոյ ի տրպէ ի տէր խնդալ. (ՃՃ.։)

Ոչ ունելով զօրինակն ի տրպաց եւ յաննշանից։ Զմի ոք ի տրպաց եւ ի փոքունց. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ա. եւ ՟Ժ՟Բ։)

Ի տրուպ տեղւոջ կայցէ, բայց իցէ յարքունեացն համարոյ։ Ամենայն ստուգութիւն քրիստոնէութեան ի տրուպսն բանս եւ իրս գտանի. (ոսկ. եբր. ՟Ժ՟Գ։ Աթ. ՟Ա։)

Եթէ է ինչ ի լուսոյ խաւար, է եւս յաւետարանին պատուիրան տրուպ. (Եփր. աւետար.։)

Իսկ եթէ փոքունք եւ տրուպք՝ եւ ոչ ի մահ՝ քո մեղքն, զի՞ զարհուրիս ի հանդերձելոյն. (Բրս. մկրտ.։)