s.

removing away, dissipation.

s.

Փարատելն. իլն.

Առնել փարատումն ջւորցն։ Է նշանակ փարատման եւ դադարման յորդ անձրեւաց. (Արշ.։ Շիր.։)

Զապաքինելն նորա ի հիւանդութենէ՝ փարատումն իւր տրտմութեան համարի. (Ոսկ. փիլիպ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif փարատումն փարատմունք
accusatif փարատումն փարատմունս
génitif փարատման փարատմանց
locatif փարատման փարատմունս
datif փարատման փարատմանց
ablatif փարատմանէ փարատմանց
instrumental փարատմամբ փարատմամբք