philosopher;
sage, man of science, of learning.
φιλόσοφος philosophus φίλων σοφίαν amans vel studiosus sapientiae. Սիրօղ իմաստութեան. փիլիսոփոս, փիլիսոփայ.
Առն իմատասիրի (յն. սիրողի զիմաստութիւն) ուրախ առնի հայր իւր. (Առակ. ՟Ի՟Թ. 13։)
Պիւթագորաս ... որ զինքն ոչ իմաստուն, որպէս առաջինքն, այլ իմաստասէր ասէր. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Ուստի. կարեն իմաստնանալ՝ որք ոչ ի դպրոցս իմաստասիրացն դեգերին. (Պիտ.։)
Կատարեալ իմաստասէրն զամենայն ինչ խոստանալ գիտել, եւ գիտէ զօգտակարն։ Զորոյ զպատճառն բնական իմաստասէրն (բնախօսն) գիտէ. (Սահմ. ՟Դ. ՟Բ։)
Ամենայնիւ ջանամբ արտաքին իմաստասիրացն նմանել, որ աղաբողօքն պարծէին. (Սարգ. յկ. ՟Ը։)
Նմանութեամբ ասի.
Առաքինք ի զգայութեանց եւ իմաստասէրք երկու են, տեսանելիք եւ լսելիք. (Փիլ. լին.։)
ԻՄԱՍՏԱՍԷՐ. հետեւօղ բարոյական իմաստասիրութեան, յորում մասին նշանաւոր էր առ հելլենացիս Սոկրատ. առաքին. ըզգաստ. իմաստուն. խոհական. հեզ եւ համբերօղ.
Իմաստասէրկոչեմ ես ոչ զայն՝ որ զամենայն գիտէ ... այլ որ անախտ կենցաղավարութիւն ստացեալ ունի յինքեան. քանզի կատարեալ իմաստասէր է՝ ոչ բազում ինչ գիտէ ... այլ որ անբիծ եւ անախտ կենցաղավարութիւն ստացեալ ունի յինքեան. քանզի կատարեալ իմաստասէր՝ ո՛չ որ բազում ինչ գիտէ, այլ որ զախտս կարող գոյ հնազանդեցուցանել. (Սահմ. ՟Ի։)
Եւ ոչ իմաստասէր քահանայիցն պատկառեցին. (Առ որս. ՟Ը։)
Հեզութեամբ ամնայնի տանել, որպէս վայե՛լ է ըստ աստուծոյ իմաստասիրի։ Իմաստասիրին պարզ եւ արժան է ազատամիտ լինել ի նախանձութենէ եւ ի դառնութենէ. (Սարգ. յկ. ՟Ը։)
ԻՄԱՍՏԱՍԷՐ. որպէս Երաժիշտ եկեղեցւոյ կամ դաապետ. որ եւ Փիլիսոփոս ասի.
Ի սուրբն սոփիա գումարեալ կան բազմութիւն հոգելից իմաստասիրաց, որք անլռելի հրաշաձայն եղանակօք վերառաքեն զմաղթանս. (Ճ. ՟Ժ.։)
ԻՄԱՍՏԱՍԷՐ. որպէս Իմաստասիրական, եւ առաքինական.
Իմաստասէր կամօք եւ բանիւ. (Վրդն. ծն.։)
Իմաստասէր հրահանգաւ. (Նոննոս.։)