shell, conch-shell;
basin, wash-hand basin;
dish, bowl, porringer;
back or console of a throne;
arcade, arch, porch;
nuptial-bed.
(լծ. հյ. գոգ, իբր ծոց խոր. եւ յն. գօ՛նխի. խեցեմորթ՝ կոնքաձեւ) κόγχη vasculum in modum conchae cavatum. մանաւանդ λεκάνη pelvis νιπτήρ pelluvium, malluvium τρύβλιον catinus, patina. Անօթ գոգեւոր. աման ծոցաւոր. տաշտ. դաշխուրան, լական. եւ Սկաւառակ. ափսէ.
Էճ ցօղ ի գզաթէ անտի լի կոնքիւ ջրոյ. (Դտ. ՟Զ. 38։)
առեալ ջուր՝ արկ ի կոնք. (Յհ. ՟Ժ՟Գ. 5։)
Կոնք մի արծաթի ի ՟ճլ կշռորդէ։ Կոնք արծաթիք երկոտասան։ Ի տեղի կոնքոյ եւ տաշտի։ Կոնք՝ որ է երկու ունկի աման մեծ. (Վրդն. թուոց., ի լտ. ըստ Մենինսքեայ մեկնի։)
ԿՈՆՔ ἁνάκλιτον acclinatorium. Կոնքաձեւ յենարան, կամ բազմոց, եւ միջոց հանգչելոյ ի գահաւորակի.
Գահաւորակ արար ... զկոնք նորա ոսկի. այլ ձ, զսնարսն. եւ ա՛յլ ձ. զկողմանս՝ ոսկեղէնս. (Երգ. ՟Գ. 1։)
ԿՈՆՔ. αἵλ, αἱλάμ, αἱλαγμών . Կամար. կամարակապք. ըստ եբր. ելամ, եղամ.
Ո՞ ձգեաց զերկինս իբրեւ զկոնք գմբեթարդ. (Վեցօր. ՟Ա։)
Կամար դրանն մերձ ի կոնք դրանն։ Զկամարն եւ զկոնքն եւ զարմաւենիս։ Արմւենիք աստի եւ անտի ի վերայ կոնքիցն. եւ այլն. (Եզեկ. խ. 9. 21. 26. 48։)
Կոնք կոչէ որ բոլոր կամար էր ի վերայ դրանն կայր, որ էր գոգաձեւ ի ներքոյ կամարին իբրեւ զտաշտ. (Նչ. եզեկ.։)
ԿՈՆՔ. παστοφόριον thalamus. Առագաստ. սրսկապան. վարագոյր.
Տեսին ըզկոնքս եւերեալս, եւ զվարագոյրաձիգս խաթարեալս։ Զարդարեցին զկոնքսն եւ զվարագոյրաձիգսն. (՟Ա. ՟Դ. 38. 57։)
ԿՈՆՔ. κόγχη concha. Ազգ խեցեմորթի.
Ազգ որ խեցեմորթքն կոչին, այսինքն կոնքն, եւ կտինքն, եւ կոքղիք, եւ ստրոմք. (Վեցօր. ՟Է։)
Կոնքն բարբառեսցին զծնունդն մարգարտին. (Եփր. աւետար.։)