s.
Բառ անստոյգ՝ կարծեցեալ իբր արմատ բառիս ԱՊԱՒԱՌ. որպէս Աւելորդ հիւթ հոսեալ. բիժ. աղտ.
Մեռաւ գորգի վրաց արքայ, եւ աչաց եւ երակաց ապաւ ածէր որդին դաւթի իշխանին. (Պտմ. հյ. առ լեհ.։)
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.
Mots dérivés
Անապաւէն
Ապաւանդակ, աց
Ապաւառ, աց
Ապաւարտակ
Ապաւէն, ւինաց
Ապաւինեմ, եցի
Ապաւինեցուցանեմ, ուցի
Ապաւինիմ, եցայ
Ապաւինութիւն, ութեան
Ժապաւէն, ւինաց
Ժապաւինեմ, եցի
Յապաւանք, նաց
Յապաւեմ, եցի
Յապաւիմ
Յապաւիչ
Յապաւումն, ման
Voir tout