poet;
յոռի or զձուձ —, poetaster, rhymer.
ποιητής poeta, vates Ստեղծաբան. բանահիւս. մանաւանդ քերթող. եւ յն. ձայնիւ, պուետէս, պուետիկոս. (այսինքն արարօղ, կերտօղ՝ իմա՛ տաղաչափական բանից).
Զբանաստեղծս, զվիպագիրս. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Նիւթ բանաստեղծիցն՝ ստութիւն. (Պրպմ. ՟Լ՟Բ։)
Մի ինձ առցես զառաջնոցն զբանաստեղծացն պատմութիւնս. (Նիւս. կուս.։)
Զբանաստեղծից ախտաւորաբար մնալն. (Դիոն. թղթ.։)
Դժուարին պատուածովք ըստ բանաստեղծացն ասել. (Առ որս. ՟Է։)
Զու՞մ արդեօք ի բանաստերծաց պատրուակես ընդ Մովսէսիւ. (Գր. տղ. թղթ.։)
Եւ μυθοποιός fabularum fictor, scriptor Առասպելարկու աւակախօս.
Եսովպոս բանաստեղծ ի դեղփացւոց սատակեցաւ. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Եւ Բանիբուն. գրագէտ. ճարտարաբան. քաջ մատենագիր. (կամ թէ քերթող՝ ըստ ՟Ա նշ).
Կարգէ Արտաշէս զվրոյր հազարապետ՝ զայր իմաստուն եւ բանաստեղծ. (Խոր. ՟Բ. 50։)
Նախ քան զմեզ քաջք եւ բանաստեղծք, արք հոյակապք եւ զարմանալիք զարժանի բան պատմութեան արձանագրեցին. (Յհ. կթ.։)
ԲԱՆԱՍՏԵՂԾ (բան). ԲԱՆԱՍՏԵՂԾԱԿԱՆ. ա. Բանաստեղծութեամբ յօրինեալ. բանահիւսական. քերթողական. ճարտարահնար. եւ Մտացածին. պատիր.
Այլ եւ ճառս եւս ինքնախօսս բանաստեղծս յարդարեալ՝ զղջացուցիչս չար գործոց. (Յհ. կթ.։)
Բոլորովին ի բանաստեղծականն հրաժարել պատմութեանց. (Պիտ.։)