wound, sore, ulcer;
wounded;
— խորամուխ՝ կարեվէր, deep, mortal wound.
τραῦμα volnus πληγή plaga. խաւդէկի. Վէրք սրոյ. կամ գեղարդեան եւ այլն. եւ պալար ի մարմնի.
Խարանս խոցոյ մահացուի. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)
Խոցեցաւ միհրն ... եւ ի խոցոյ անտի մեռաւ, եւ թաղեցաւ ի մցխիթա. (Պտմ. վր.։)
Ոչ շատանամ միով խոցին ... դի՛ր դեղ հոգւոյս խոցոյս ներքին. (Յիսուս որդի.։)
Ի խոցէ կողիցն հոսէր արիւն եւ ջուր. (Վրք. աթ.։)
ի խորս հարկանեմք զխոցն։ Խոց դնէր առաւելապէս. (Ոսկ. յհ.։)
Խոցով եւ վիրօքմեռանին։ Ի գվերայ խոցից. (Բրսղ. մրկ.։ Վրք. հց. ՟Ը։)
Որ խոց առնու, զխոցողն սպանանէ. պատրաստ կայ՝ որ այլ խոց չառնու։ Խոց տալումեք. (Ոսկիփոր.։)
ԽՈՑ. ա. Վիրաւոր. խոցեալ. խոցոտեալ. ... պ. խաւտէ.
Խո՛ց մնայ յուդա։ Խոց եւ խեղս եւ վիրաւորս առնէին։ Բազումք ի նոցանէ խոց վիրաւոր, փախստեալք ապրեցան. (՟ա. Ժղ. 9։ ՟Բ. Մակ. ՟Ը. 24։ ՟Ժ՟Ա. 12։)
Խոցքն՝ որք մնայցեն ի նոցանէ, յիւրաքանչիւր տեղւոջէ յարիցեն եւ այրեսցեն հրով զքաղաքդ. (Երեմ. ՟Լ՟Է. 9։)