Your research : 5 Results for կռիւ

Կռիւ, վռուոց

s.

scuffle, struggle;
strife, contest, debate, dispute, squabble, difference, contention, quarrel, wrangling;
skirmish, combat, battle;
— ոտից, place to put one's foot;
ի — կալ, to oppose, to resist, to contend, to contest, to combat;
to come to blows;
ի — արշաւել, to take the field, to open the campaign;
ի — կոչել, to throw down one's glove, to defy, to challenge.


Բռնամարտիկ կռիւ

s.

pugilism, wrestling, boxing, fisticuffs.


Հնգամարտիկ կռիւ

sn.

cf. Հնգամարտութիւն.


Entries' title containing կռիւ : 19 Results

Կապակռիւ

adj.

causing strife or dissension.


Լծակռիւ լինիմ

sv.

cf. Լծակռուիմ.


Բարձակռիւ

s.

competitor.


Բռնակռիւ

s.

wrestler;
wrestling.


Բանակռիւ, կռուաց

adj.

contentious, that is fond of disputing, captious, cavillous;
— լինել, to cavil, to carp, to chicane, to dispute, cf. Բանակռուիմ;
— լինել յոչինչ պէտս, to dispute about trifles.


Գօտէկռիւ

s.

wrestler;
— լինել, to wrestle.


Անկռիւ

adj.

without contention;
without resistance;
without quarrel.


Դժուարակռիւ

adj.

warlike, invincible.


Մենակռիւ

adj.

cf. Մենամարտ.


Մերկակռիւ

adj.

gymnic;
— ագոն, — games, wrestling, gymnastics.


Ոտնկռիւ

s.

foot-hold;

fig.

occasion, pretext, motive;
— լինել, to get a hold over.


Նաւակռիւք

s.

cf. Նաւամարտութիւն.


Ցայգակռիւ մարտ

sn.

nocturnal combat.


Definitions containing the research կռիւ : 10 Results

Բանակռուիմ, եցայ

vn.

cf. Բանակռիւ լինել.


Բանամարտ

cf. Բանակռիւ.


Գիրկ, գրկաց

s.

the two arms extended, open arms;
bosom, breast;
fathom;
—ս արկանել, — ընդ —ս խառն լինել, to embrace, to hug one another;
ընդ —ս մտանել, ընդ աղեղն լինել, to draw the bow well;
այն ինչ լինէր զոգիսն ի —ս իւր թափել, whilst he drew his bow tight;
— ընդ — խառնել or խառն լինել, — ընդ խառն or գրկընդխառն or գրկախառն լինել, to wrestle, to struggle with one;
— ընդ խառն կռիւ or մարտ, wrestling.


Գօտէմարտ

cf. Գօտէկռիւ.


Դժուարամարտ

cf. Դժուարակռիւ.


Դժուարամարտիկ

cf. Դժուարակռիւ.


Կաքաւեմ, եցի

fig. vn.

to dance, to skip;
to bound;
to laugh at, to deride;
cf. Կռիւ.


Մենամարտիկ

s.

gladiator, wrestler, gymnast, athlete;
կռիւ, cf. Մենամարտութիւն;
— լինել, cf. Մենամարտիմ;
— ոգորել, cf. Մենամարտիմ.


Մղեմ, եցի

va.

to push, to give a push to, to thrust, to push forward;
արտաքս —, to unload, to discharge, to empty, to cast forth;
— զմիմեանս, to press or crowd on one another;
— զպատերազմ, զճակատ, to fight, to make or wage war, to give battle to;
— զախոյեան, to win, to conquer, to subdue, to depress, to prostrate;
զհոգաւոր կռիւն —, to fight against temptation;
ընդդէմ իրերաց զբարկութիւնն մղել, to be exasperated one against another;
— զանասուն, to train to labour, to break in or teach animals to work;
cf. Ճաշ.


Նախաձեռն

adj.

spontaneous, ready, willing;
prompt;
the first to volunteer;
— լինել ի կռիւ, to commence the attack, to begin the fight;
— լինել, cf. Նախաձեռնել.