s.

ՆՆՋԻՒՆ ՆՆՋՈՒՄՆ. ὔπνος, κοίμησις somnus, dormitio. Նինջ. ննջելն. ի քուն լինելն. քուն.

Ի գիշերի ննջիւն նորա տրտում եւ տխուր. (Մանդ. ՟Զ։)

Ո՞ գիտէ, թէ այլ ոչ յառնեմ յանկողնոյս, այլ փոխիցիցմ ի ննջմանէս ի ննջումն մահու. (Ի գիրս խոսր.։)

Որպէս՝ obdormitio, obitus. Վախճան կենաց. ելք յաստեացս. փոխումն.

Ննջումն սրբոյ կուսին։ Ննջումն Յովհաննու աւետարանչի. (ՃՃ.։)

ԶՂազարոսի զննջումն. (Ժմ.։)

Ի յօր կուսի մօր քոյ ննջման. (Շար.։)

Սրբազանիցն ննջումն ուրախութեամբ եւ անշարժ յուսով։ Ըստ ննջման սրբազանից արանց. (Դիոն. եկեղ.։)

Որպէս coitus. Զուգաւորութիւն. մուտ առ կին.

Ոչ եւս մայր եւ երկունս, ոչ ննջմունք եւ ոչ մերձաւորութիւնք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 25։)