expiation, atonement, pardon, propitiation;
— or, սեղան, քաւութեան, libation;
propitiatory;
զոհ քաւութեան, offering.
ἰλασμός, -σις, -σμα propitiatio, expiatio. Քաւելն. գործ քաւելոյ. թողութիւն. սրբութիւն. եբր. յոքն. եւ այլն. եւ Զոհ քաւութեան. եբր. քօգէր. յոքն. քոֆէրիմ. եւ սէլիխա եւ այլն. եւ Զոհ քաւութեան. եբր. խաթիաթ, աշամ եւ այլն.
Ի քէն է քաւութիւն։ Տեառն Աստուածոյ մերոյ գթութիւնք եւ քաւութիւնք։ Բաց ի խոյէ քաւութեանն՝ որով քաւիցէ վասն իւր։ Մատուցանել քաւութիւն։ Զվասն մեղացն եւ քաւութեան։ Այն ինչ քաւութիւնքն ի ձեռս քահանայապետին մատչէին։ Ոյք երգնութիւն ի քաւութիւնս շամրնի. (եւ այն։)
Օր քաւութեան. (Ղեւտ. ՟Ի՟Գ. 27. եբր. քիֆօրիմ ռմկ. քիփուռ։)
ՔԱՒՈՒԹԻՒՆ. ἰλαστήριον propitiatorium. եբր. քաֆօրէթ. Տուն եւ տեղի եւ սեղան քաւութեան. քաւարան. սրբութիւն սրբոց. կափարիչ տապանակին.
Արասցե՛ս զքաւութիւնն խնկակալ յոսկւոյ սրբոյ։ Լինիցին քրոբէքն՝ մի ի միոջէ կողմանէ, եւ մի ի միւսմէ կողմանէ քաւութեանն։ Արարին զքաւութիւնն ի վերայ տապանակին։ Յանդիման քաւութեանն՝ որ է ի վերայ տապանակի վկայութեանն։ Ամպով երեւեցայց ի վերայ քաւութեանն. (եւ այլն։ Իսկ Եզեկ. ՟Խ՟Գ. մեծ եւ փոքր քաւութիւն կոչին գաւիթք տաճարին։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | քաւութիւն | քաւութիւնք |
| accusatif | քաւութիւն | քաւութիւնս |
| génitif | քաւութեան | քաւութեանց |
| locatif | քաւութեան | քաւութիւնս |
| datif | քաւութեան | քաւութեանց |
| ablatif | քաւութենէ | քաւութեանց |
| instrumental | քաւութեամբ | քաւութեամբք |