adj.

innocent, irreproachable;
— առնել, to exculpate.

adj.

Ազատ ի բասրանաց. անպարսաւ. անստգիւտ. անբաղայ. անարատ. անմեղադրելի. մահանասըզ. այըպսըզ.

Ի միտս անբասիրս սովաւ զձեզ հրաւիրեալ. (Յհ. կթ.։)

Անբասիր սրբութեամբ. (Վրք. հց. ԺԴ։)

Անբասիր կրօնաւորութեամբք։ Արդար է Տէր ի բանս իւր, եւ անբասիր ի յաղթութեան իւրում. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. հանգ.։)

adv.

Առանց բասրանաց. ամբծութեամբ. անբաղայապէս.

Տո՛ւր ինձ, զճանապարհս իմ որ առ քեզ՝ անբասիր վճարել. (Էր ընդ եղբ.։)