incurable.
cf. ԱՆԲԺՇԿԱԿԱՆ.
Անբժշկելի հիւանդութիւն, կամ չարութիւն. (Ոսկ. յհ.։ Փիլ.։)
Անբժշկելի չարիք, կամ հեղգութիւն. (Պիտ.։)
Մեղօք վտարանդի լինել անբժշկելւովն։ Ծանուցեալք զանբժշկելի միտս հեթանոսացն. (Յհ. կթ.։)
Զանբժշկելիսն հատանել. (Իգն.։)
Ապականեալն յանբժշկելեացն՝ ի բաց հատանի. (Յճխ. ԻԳ։)
Որպէս զանբժշկելի մանրեցեալ։ Կրճումնն ատամանցն անբժշկելի. (Նար. Ի. ՀԹ։)
Զի՛նչ տապար. անբժշկելի անձին ի բաց հատումն. (Ածաբ. յայտն.։)
Ախտանալն ոչ այնքան չար է, որքան անբժշկելին մնալ. (Ոսկ. ես.։)