hy    |   fr

Խածուած, ոյ

s.

bite, biting;
sting.

s.

Խայթուած. հարուած օձի. խածումն. եւ խածեալ կամ խայթեալ տեղին.

Խայթմանց խածուածոց մահաբերին բերանոյ ժանեաց։ Զպալարս հոգւոյս խածուածոց բացի։ Զկտեալ խածուածս բազմագունիս. (Վեցօր. ՟Թ։)