s.

plague pestilence.

s.

λοιμός pestis. Մահ մարդկան՝ ախտիւ սրածութեան. այսինքն ժանտամահ. մահտարաժամ.

Սով եւ մարդամահ. (Եւս. պտմ. ՟Ը. 15։ ՟Թ. 8։)

Սովու, սրոյ, եւ մարդամահու. (Ասող. ՟Բ. 2։)

Չէր գիտակ մարդամահին։ Խնդրեաց իւր, զի մարդամահիւն անկցի ի ձեռս աստուծոյ. (Եփր. թագ.։)

Մարդամահ տարաժամ։ Մարդամահ սաստիկ. (Կիր. պտմ.։ Վահր. ոտ.։)