adj.

ἁρχίγονος primigenus. Նախծին. զառաջինն ծնեալ կամ իվեր երեւալ. նախկին. առաջին.

Գիտեմ եւ այլ լոյս, որով սկզբնածինն վերացաւ խաւար, եւ կամ հատաւ։ Սկզբնածինն լուծաւ խաւար։ Խաւարն անգոյ եւ սկզբնածին։ Սկզբնածինն այն խաւար տեղի տուեալ հալեծեցաւ. (Ածաբ. մկրտ.։ Խոր. վրդվռ.։ Շար.։ Սկեւռ. յար.։)

ՍԿԶԲՆԱԾԻՆ. πρωτόγονος primigenitus. Անդրանիկ.

Արարիչն յեղականումն մարդ ելով ճշմարիտ սկզբնածին. (Նար. ՟Լ՟Դ։)

ՍԿԶԲՆԱԾԻՆ. ἁρχαιόγονος, ἁρχίγονος. primordialis. Նախածնօղ. սկզբնապատճառ.

Վասն առաջնոյն եւ սկզբնածին պատճառին. (Արիստ. աշխ.։)