ψήρ sturnus. իտ. storno. Տարմահաւ. սարեակ. երամովին թռչօղ, ծախիչ մարախոյ.
Իսկ ըզմարախըն յոգներամ՝ ուտէ հալէ տարմին բերան. (Շ. եդես.։)
Զուգահաւասար տարմիցն ի վերայ մարախոյ՝ այնպէս սատակեաց զխռովիչն. (Նչ. քեր.։)
ՏԱՐՄ. πλῆθος, ἁγέλη turma, agmen, grex. իտ. stormo. Երամ թռչնոց եւ այլոց կենդանեաց.
Թռչնոցն տարմք ելեալ լցին զծովացեալ օդս։ Քաղցրաձայն հաւուցն տարմք։ Դիտեա՛ ինձ եւ զհաւուցն տարմս, զզանազանութիւնս ի ձեւս եւ ի գոյնս. (Արշ.։ Լաստ. ՟Ժ՟Ը։ Առ որս. ՟Է։)
Շարք շանաճանճոցն տարմից զինեւ պատեսցեն. (Նար. ՟Կ՟Ը։)
Կայ եւ ի բառս Գաղիան.
Կիւրիղայ, տարմ. թերեւս ըստ հին հելլենացւոց բառ ինչ հանգոյն լատինականին. կամ իտ.։
ՏԱՐՄ ՏԱՐՄ. մ. Տարմաբար. երամովին. երամ երամ.
Թռչունք երկնից տարմ տարմ երամ երամ խոյանային ի վերըայ շաղղոցն անդամութուին. եւ նստէր աբրահամ եւ քշէր. (Եփր. ծն.։)