adj.

սիրօղ իմաստութեան. ուր գուցէ փոյթ եւ գործ իմաստութեան.

Առ իմաստութիւն ճանապարհն՝ կոչի իմաստասիրութիւն. քանզի իմաստասիրակ է արարչական զօրութիւն, իմաստասիրակ է եւ արքունականն, իմաստասիրակ է եւ աշխարհ. (Փիլ. լին. ՟Ա. 57։)

ԻՄԱՍՏԱՍԻՐԱԿ. Իմաստասէր համարեալ իմաստակ.

Ըստ այնոցիկ որք ի Ստոյայ իմաստասիրակքն են(այսինքն ստոյիկեան փիլիսոփայք). (Փիլ. ել. ՟Բ. 120։)

Տայ խրատ՝ որովայնի եւ լեզուոյ արգել առնել այնոցիկ, որ ըստ նմայն իմաստասիրակքն են. (անդ. 128.) (որ բերի եւ ի յաջորդ նշ)։

ԻՄԱՍՏԱՍԻՐԱԿ. իբր Իմաստասիրական.

Է որ առ բարեպաշտութիւն օրենսդրեալ է ... եւ է որ ըստ իմաստասիրակ դրից եւ խրատուց. (Փիլ. բագն.։)

Թէ իմաստասիրակ եւ պիտանի (են բանքն), զիա՞րդ արգելուս ի խօսելոյ. (Վանակ. յոբ.։)

Երկուս իրս իմաստասիրակսաւանդէ. (Երզն. մտթ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Իմաստասիրական

Voir tout