s.

distaff.

s.

ԱՂԷԿԱՏ կամ ԱՂԵԿԱՏ. գրի եւ ԱՂԷԿԱՆԴ. ἅτρακτος, ἡλακάτη fusus, colus որ եւ Մարմնենի. մանելիք, ձողաձեւ գործի կամ մեքենայ մանելոյ՝ հանդերձ գլխով, յոր պատատի վուշն կամ այծեայն մանելի. րոք. եօրէքէ. (տե՛ս եւ ԻԼ, իլոյ. ԻԼԻԿ)

Թելքն՝ որ գործեալ եւ պարապեալ, զանցեալն նշանակէ. որ դեռ մանեալ լինին՝ զներկայս. եւ որ տակաւին յաղէկատն է, զապառնին. (Արիստ. աշխ.։)