adj.

pitiable;
afflicted with grief.

adj.

ԱՂԷԿԷԶ կամ ԱՂԵԿԷԶ. Կիզիչ աղեաց. տոչորիչ սրտի. աղէխարշ.

Զի մի՛ աղէկէզ բժշկութեամբս վասն ի խոր հարմանս զդեզ բանիս՝ երեւեցայց թշնամի. (Լմբ. պտրգ.։)

adj.

Ոյր աղիք կիզանին ի գթոյ. եորովագութ.

Էր նա եւ ողորմած եւ աղէկէզ ի վերայ քրիստոնէից. (Պտմ. վր.։)