hy    |   en

Աղէտաբեր, ի, աց

adj.

cf. Աղէտաւոր.

adj.

ԱՂԷՏԱԲԵՐ որ եւ ԱՂԻՏԱԲԵՐ. Որ բերէ աղէտս այլոց, կամ յանձին իւրում. պատճառ աղետից. ցաւալի.

Մատենաւորել զայսր աղէտաբեր համբաւուց ցոյցս. (Արծր. ՟Դ. 2։)

ԶԵւայ դարձեալ ազատեմ ի տաժանելի եւ յաղէտաբեր երկանցն. (Զքր. կթ.։)

Attention, il s'agit pour l'instant des entrées contenant la même chaîne de caractères dans le titre, quelle que soit sa position, et non pas les entrées formées sur la même racine.

Mots dérivés

Աղէտաբեր

Voir tout